Diagnostyka i terapia zaburzeń przetwarzania słuchowego

Od wielu lat zajmuję się diagnostyką zaburzeń przetwarzania słuchowego. Oferuję kompleksowy proces diagnostyczny oparty na badaniach słuchu fizycznego i badaniach behawioralnych. Pracuję diagnostycznie w oparciu o model diagnostyczny APD Fundacji BONUM COMMUNE, oparty na psychoakustycznej ocenie percepcji słuchowej. Pozwala to na globalną ocenę procesów słyszenia i percepcji słuchowej.

Specjalizuję się w diagnostyce:

Czym są zaburzenia przetwarzania słuchowego? Co to znaczy CAPD/APD

(Centralne) zaburzenia procesów przetwarzania słuchowego ang. (Central) Auditory Processing Disorder- APD.

Zaburzenia procesów przetwarzania słuchowego zdefiniowano jako niedobór w procesach przetwarzania informacji na drodze słuchowej. Schorzenie to może się przejawiać pod postacią trudności w słyszeniu, rozumieniu mowy, rozwoju języka i uczeniu się.

Według Amerykańskiego Stowarzyszenia Słuchu i Mowy (ASHA) zaburzenia przetwarzania słuchowego rozpoznaje się wówczas, gdy zaburzona jest co najmniej jedna z wyższych funkcji słuchowych, do których zaliczono:

  1. lokalizacja źródła dźwięku (kierunek)
  2. różnicowanie dźwięków (częstotliwość , natężenie)
  3. ocenę wzorców dźwięków (różnicowanie, prozodia)
  4. czasowe aspekty słyszenia (w tym rozdzielczość czasową, percepcję kolejności dźwięków i maskowanie)
  5. rozumienie mowy w obecności sygnału zagłuszającego i rozumienie mowy zniekształconej (ASHA2005)

Jak objawiają się zaburzenia przetwarzania słuchowego u dziecka?

Zespół Ekspertów ds. ujednolicenia zasad diagnostyki i terapii w zaburzeniach przetwarzania słuchowego (APD), powołany przy Fundacji BONUM COMMUNE, rekomenduje wdrożenie ujednoliconego modelu diagnostycznego (w zaburzeniach o typie APD).

Mam przyjemność być przewodniczącą tego grona (skład Zespołu Ekspertów) w codziennej praktyce diagnostycznej pracuję w oparciu o ten właśnie model.

Model ten nie ocenia percepcji słuchowej z perspektywy określonej metody terapeutycznej i wynikających z niej pewnych ograniczeń diagnostycznych ( np. metody niewerbalne, nie oceniają zrozumiałości mowy). Ocenia całościowo realizację funkcji słuchowych w wielu aspektach.

Poniżej schemat modelu diagnostycznego:

  1. Diagnostyka audiologiczna poprzedzona obszernym wywiadem. Karta wywiadu obejmuje okres ciąży, porodu oraz rozwoju od urodzenia do chwili obecnej. Rodzic ocenia skale trudności jakie obserwuje u dziecka w obszarze funkcji słuchowych, poznawczych i motorycznych.
  2. Ważnym aspektem jest uwzględnienie kondycji emocjonalnej dziecka oraz doświadczeń, które mogły zaburzyć lub wpłynąć na funkcjonowanie układu nerwowego np.: pobyt w inkubatorze, zabiegi medyczne, usypianie dziecka szumem, doświadczenia traumatyczne i traumatyzujące.
  3. Audiologiczne badania diagnostyczne rekomendowane w diagnostyce w kierunku APD:
    • BADANIE BERA – obiektywna ocena progu słyszenia, badanie wykonywane w przypadku trudności w wyznaczeniu progu słyszenia np. u młodszych dzieci, słabiej współpracujących itp. Badanie można przeprowadzić wg określonej procedury np. we śnie.
    • AUDIOMETRIA TONALNA – wyznaczenie progu słyszenia dla bodźca tonalnego, wymaga dobrej współpracy z pacjentem,
    • AUDIOMETRIA MOWY – wyznaczenia bardzo istotnego dla całościowej oceny percepcji słuchowej progu rozumienia mowy w ciszy. Najczęściej wykorzystuje się test oparty na słowach jednosylabowych. Badanie wymaga współpracy.
    • OCENA PROGU UCL – ocena progu dyskomfortu słuchowego, badania pomocne przy wyznaczeniu parametrów nadwrażliwości słuchowej – badanie możliwe do przeprowadzenia przy słabej współpracy.
    • AUDIOMETRIA IMPEDANCYJNA – Audiometria impedancyjna obejmuje następujące testy: − tympanometrię, − pomiar odruchu z mięśnia strzemiączkowego, − test trąbki słuchowej. Tympanometria to badanie polegające na ocenie podatności błony bębenkowej na zmiany ciśnienia w przewodzie słuchowym zewnętrznym. Odruch strzemiączkowy należy do kategorii odruchu sonomotorycznego, który powstaje w mięśniach poprzecznie prążkowanych po podaniu silnego bodźca dźwiękowego. Jest to odruch obustronny. Badanie możliwe do wykonania przy słabej współpracy.
    • OTOEMISJA – badanie obiektywne, rejestruje sprawność receptora słuchu, nie wyznacza progu słyszenia. Nie wymaga współpracy z pacjentem.
  4. Wykonanie badania z wykorzystaniem testów behawioralnych rekomendowanych w diagnostyce APD

    TESTY BEHAWIORALNE WYKORZYSTYWANE W DIAGNOSTYCE APD:

    • Testy rozumienia mowy zniekształconej - testy mowy utrudnionej poprzez obecność szumu lub hałasu, skompresowane czasowo, odfiltrowane częstotliwościowo. Narzędziem rekomendowanym w procesie diagnostyki APD jest Polski Pediatryczny Test Zdaniowy PPTZ ( test prof. Edwarda Ozimka).

      Do głównych zalet testów zdaniowych zalicza się:

      • większą reprezentatywność procesu komunikatywnego [zazwyczaj porozumiewamy się za pomocą zdań, a nie wyizolowanych słów, logatomów itp.]
      • większą reprezentatywność fonemową oraz większą powtarzalność pomiarów.
       

      Polski Pediatryczny Test Zdaniowy dla dzieci PPTZ ( test prof. Edwarda Ozimka). (Jedyny w Polsce test zrozumiałości mowy utrudnionej z opracowanymi normami wiekowymi od 3 roku życia).

      PPTZ przeznaczony jest do oceny zrozumiałości mowy u dzieci, w tym z wadami i zaburzeniami słyszenia.

      PPTZ jest pierwszym polskim testem zdaniowym (test mowy z funkcją mowy utrudnionej - narzędzie diagnostyczne wykorzystywane w zaburzeniach przetwarzania słuchowego) przeznaczonym dla dzieci od 3 roku życia. Struktura tego testu bazuje na macierzowej generacji zdań. Podstawa leksykalna testu odzwierciedla słownictwo oraz rozkład fonemowy charakterystyczny dla mowy dzieci.

      Test daje możliwość badania zrozumiałości mowy u dzieci od 3 roku życia dzięki zastosowaniu interfejsu obrazkowego (odpowiedź obrazkowa umożliwia uzyskanie odpowiedzi nawet przy utrudnionym kontakcie werbalnym). Dzieci od 5 roku życia (w zależności od rozwoju mowy) mogą być diagnozowane z zastosowaniem odpowiedzi obrazkowej lub werbalnej. Test pozwala na diagnostykę zrozumiałości mowy oraz wyznaczenie paramentów związanych z jej dynamiką, dzięki zastosowaniu adaptacyjnej procedury diagnostycznej (test z zastosowaniem szumu „babble noise” – powstały z wielokrotnej superpozycji zdań testu).

      Badanie testem wykonywane jest w oparciu o subiektywny próg MCL (próg przyjemnego słyszenia) badanego pacjenta. Niewątpliwą zaletą testów prof. E. Ozimka jest dokładność oraz powtarzalność wyników. Wyniki oparte są na wskaźnikach psychometrycznych i psychoakustycznych określonych dla konkretnych grup wiekowych. PPTZ – jako test mowy utrudnionej, może stanowić jedno z podstawowych narzędzi diagnostycznych w zakresie rozpoznawania zaburzeń przetwarzania słuchowego. Test odwzorowuje naturalny proces komunikacyjny, a dzięki dodatkowym funkcjom terapeutycznym test PPTZ pozwala na trening funkcji słuchowych i monitorowanie postępów dziecka.

    • Testy integracji i separacji międzyusznej: np.: sygnały konkurencyjne podawane do obu uszu jednocześnie (ignorowane lub łączone): testy spondejowe – prezentacja części słów w UP i UL.
    • Testy mierzące czasowe aspekty opracowywania informacji akustycznej i krótkotrwałą pamięć słuchową: testy sekwencyjne ( rozpoznawanie wzorców, kolejności i przerw).
     

    Rekomendacja diagnostyczna:

    • Neuroflow ATS– część diagnostyczna
    • Metoda Warnkego- diagnostyka Podstawowych Funkcji Słuchowych
    • Testy uwagi i pamięci słuchowej,
    • Testy integracji i separacji międzyusznej.

Zaburzenia przetwarzania słuchowego rozpoznaje się na podstawie nieprawidłowego wykonania przez dziecko testów behawioralnych, po wcześniej szczegółowej diagnostyce stanu słuchu dziecka.

Proces diagnostyki rozpoczyna się od badania otoskopowego. Jeżeli badanie wykaże, że kanał słuchowy jest drożny, możemy przejść do dalszych badań. Obecność w uchu ciała obcego lub czopa woskowinowego jest powodem skierowania pacjenta do lekarza. Badanie diagnostyczne w takiej sytuacji zostaje przełożone.

Kolejnym  krokiem jest badanie tympanometryczne.

Podstawą audiometrii impedancyjnej jest pomiar impedancji akustycznej ucha środkowego, czyli oporu, jaki dla fali akustycznej stanowi układ przewodzący dźwięk, który obejmuje błonę bębenkową, kosteczki słuchowe oraz więzadła w jamie bębenkowej. Całkowity opór, jaki stawia ucho środkowe fali akustycznej, związany jest z masą tych elementów, sprężystością połączeń oraz tarciem między nimi.(..)
red.E. Hojan Protetyka Słuchu, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2017,s. 212.

Od jakości wyniku badania tympanometrycznego (część badania audiometrii impedancyjnej), zależy możliwość przeprowadzenia diagnostyki w kierunku APD.

Wynik prawidłowy pozwala na przeprowadzenia badania diagnostycznego wg wyżej wymienionego modelu.

Wynik nieprawidłowy często jest podstawa do włączenia leczenia farmakologicznego, a skrajnych przypadkach nawet chirurgicznego.

Tympanometria typu B (tzw. „płyn w uszach”) lub C ( wartość większa niż [-100 DaPa] jest p - wskazaniem do badania ( możliwy wpływ na próg słyszenia). Optymalną wartością ciśnienia badaniu tympanometrycznym jest wartość od [0] daPa do [-100] daPa.

 

Źródło: